ಕೇರಿ ಜನ

ಅದೆಷ್ಟೋ ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳಿಂದ
ಕೋಟಿ ಮೈಲುಗಳ ದೂರದಲ್ಲಿರುವೆ
ರಕ್ತ ಹೀರುತ್ತಾ ಮಂಜು ಚಿಮ್ಮುತ್ತಾ
ನೀ ಬಂದೆ
ಮಂಜು ಹೀರುತ್ತಾ ರಕ್ತ ಚಿಮ್ಮುತ್ತಾ
ನೀ ಹೋದೆ
ಹೋದೆಯ ಹೋಗು ನೀ ಹೋಗಿ ಬಾ
ನಮ್ಮ ಮುಷ್ಟಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿದೆ
ಪದದ ಹಿಮ್ಮಡಿ ಜಡ್ಡು ಹಿಡಿದಿದೆ
ಕೇರಿಯಲ್ಲಿ ಡೊಳ್ಳು ತಮಟೆ ಸದ್ದು ಕೇಳುತ್ತಿದೆ
ನಾ ಈಗ ಅಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಾಕಬೇಕು
ಅರ್ಥ ವಾಗಿಲ್ಲವ
ಊರ ಗುಡ್ಡದ ಬಂಡೆಯ ಮೇಲೆ
ಕೋಗಿಲೆ ರಾಗಕ್ಕೆ ನವಿಲು ಗರಿ ಬಿಚ್ಚದೆ
ಹರಿದ ಚಡ್ಡಿ ತೂತು ಬಾನಿನು ಕಿತ್ತಾಕಿ
ನಿತ್ತಿರುವೆ ಬೆತ್ತಲಾಗಿ ಅವಮಾನವ ಸಹಿಸಿ
ನಮ್ಮ ಭಾವವ ನೋಡುವ ಆ ಕಣ್ಣುಗಳ
ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತ ನಿಂತಿರುವೆ ಆ ಹಾರಮಿ ಕಣ್ಣುಗಳ ಕುಕ್ಕುತ್ತ
ಕೇರಿ ಜನರ ಧ್ವನಿಯಾಗಿ.